Инсон ҳаёти мобайнида имкони қадар яхши амалларни қилиб, ўзининг хайрли ва савобли ишларини кўпайтиришга, аълахусус, Яраттаннинг раҳматига сазовор бўлишга, Одам Атонинг аввалги макони бўлмиш жаннатга қайтиб киришга интилиб яшайди
Маълумки, ислом дини ўз номи билан тинчлик, бирдамлик, ҳамжиҳатлик динидир. Адоват, ихтилоф ва тарафкашликнинг ҳар қандай кўриниши динимизга бегонадир.
Чақимчилик араб тилида «намийма» дейилиб, луғатда бир нарсани зоҳир қилишни билдиради.
Imom Buxoriy va Imom Muslim Oisha onamiz (raziyallohu anho)dan rivoyat qilgan hadisda Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam ):"Kimki bizning dinimizda bo'lmagan yangilikni paydo qilsa, u narsa o'ziga rad qilingandir", deganlar. Demak, islom irm-sirimlar va xurofotlardan pok dindir. Bizni muborak dinimizda xurofotlarga o'rin yo'q.
Oltindan qadrli, javhardan qimmatli bir narsa bor bo'lsa, u ham bo'lsa vaqtdir. Vaqt bizning har turli ishni qilishga kuchimiz yetadigan fursatdir. Bir soatning bekor o'tgani - ixtiyorimizda bo'lgan fursatning zoye bo'lganini bildiradi
«Ёлғонни фақат Аллоҳнинг оятларига иймон келтирмайдиганларгина тўқирлар. Ана ўшалар ўзлари ёлғончилардир» (Наҳл сураси, 105-оят);
Аллоҳга шукрлар бўлсинким, бизларга ҳуррият замонни тақдир қилди. Бу гўзал юртда истиқомати шариатни насиб этди
Tilga erk berish mo'minlarga xos narsa emas. Shuning uchun Payg'ambar (alayhissalom) bunday deganlar: "Mo'minning tili qalbida. Agar biror narsani gapirishni xohlasa, qalbi bilan o'ylaydi, so'ng tiliga chiqaradi. Munofiqning tili qalbidan tashqarida, xayoliga kelgan narsani tiliga chiqaradi, qalbi bilan o'ylamaydi" (Xaroiytiy rivoyati).
