Самарқандлик пирлар
Диёримизда яшаган буюк пирлар
Бе илму амал беҳишти ризвон тилама,
Мумтоз адибларнинг асарларида мажозий ибора ва ифодалар, зарбулмасаллар жуда кўп қўлланилган. Зотан, мажоз шоирнинг асл мақсадини ифодаловчи ва ҳақиқат сари элтувчи бир воситадир.
«Эй, иймон келтирганлар, Аллоҳни кўп зикр қилингиз ва эртаю кеч унга тасбеҳ айтингиз!» дейилади. (Аҳзоб сураси, 41-, 42-оятлар.)
Нафс – бу инсоннинг ўзлиги, «менинг ўзим» дегани. Нафс - руҳ қолипи. Нафс бу фақатгина еб-ичиш, кийиш эмас, балки у жоҳиллик, илмсизлик, манманлик, дунёпарастлик, ўғрилик, тамагирлик, порахўр- лик, ҳасад, бахиллик, мансабпарастлик, шаҳват, ғазаб, хасислик, риёкорлик, золимлик, раҳмсизликдир.
5. «Ёд кард» ياد كرد (Эсга олиш) – қалб-дилни бир лаҳза бўлса ҳам Аллоҳ зикридан ғафлатда қолдирмай, Аллоҳдан огоҳ бўлиб, уни зикр қилиш, яъни «Даст ба кору дил ба Ёр»;
Балки, инсон нимани қилишни истаса, Аллоҳ ўшани унда яратади. Мустамлий бу тўғрида шундай ёзади: «Ушбу тоифага мансуб кишиларнинг биргаликдаги қарашларига кўра, бандалар ҳақиқатдан ҳам иш ва ўзлаштиришга эга бўлиб, ана шу ишлари туфайли мукофотланадилар ёки жазоланадилар.
