Алҳамдулиллаҳ, Аллоҳ таоло бизга бойлик берди, бировга муҳтож қилиб қўймади. Бу неъматларнинг шукронасига эҳсон чиқаришимиз керак. Агар бизни ҳам айрим инсонлар каби бировларнинг қўлига қаратиб қўйганида нима қилган бўлардик?
«Албатта, Зикрни Биз нозил қилдик ва албатта, уни Биз муҳофаза қиламиз». (Ҳижр сураси, 9-оят).
عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « لِكُلِّ شَىْءٍ زَكَاةٌ وَزَكَاةُ الْجَسَدِ الصَّوْمُ ».
Азизим, шуни билиб қўйки, оғир гуноҳлар ҳақида бир-биридан тафовут қиладиган фикрлар мавжуд. Баъзилар Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламга нисбат бериб нақл қиладиларки, ул ҳазрат айтадилар, оғир гуноҳлар еттитадир
No’mon Ibn Bashir roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallam aytdilarki: “Duo ibodatdir”. Keyin quydagi oyatni o’qidilar: “Robilaringiz aytdi, menga duo qilinglar ijobat qilaman”. (Abu Dovud, Imom Termiziy, Nasoiy, Imom Ahmad, Ibn Moja rivoyat qilganlar).
Абдуллоҳ ибн Абу Жаъфар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Фатвога журъатли бўлганларингиз дўзахга журъатли бўлганингиздир», - дедилар». (Имом Доримий ривояти).
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бизларни огоҳлантириб шундай деганлар: ''Агар банда гуноҳга қўл урса, қалбига битта қора доғ тушади. Борди-ю, (ўша ишни) ташласа, истиғфор айтса, тавба қилса, қалби сайқалланади. Агар яна (гуноҳ) қилса, (қора доғ) баттар кўпаяди. Бориб-бориб қалбини бутунлай чирмаб олади.
Аллоҳ таоло оила қуриб яшаш инсоний фитратга мувофиқ эканини эслатиб, шундай марҳамат қилган: “Сизлар эслатма олишларингиз учун биз ҳар бир нарсани жуфт - жуфт қилиб яратдик”. (Заарийаат сураси, 49-оят).
