«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
Исломда Ватанга муҳаббат бу – туғилиб ўсган юртига нисбатан эъзоздан иборатдир. Демак, мусулмон киши Ватанини севади. Унинг иқболи учун ҳаракат қилади, уни ҳимоя қилади, хурсанд бўлса – хурсанд, хафалик етса – қайғуради.
Ортиқча сўздан на дунёвий ва на ухровий фойда йўқ. Инсон мақсадини бир сўз билан ифодаласа, унинг ортидан яна бошқа иккинчи гап ортиқча бўлиб, унинг зарарига ҳужжат бўлиш эҳтимоли кўп.
Тиш саломатлиги, уни парваришлаш ҳақида кўпчилигимиз эшитганмиз, аммо бу борада бериладиган тавсияларга ҳар доим ҳам амал қилавермаймиз ва натижада тишларнинг емирилиши, милк қонаши ва шунга ўхшаш бошқа ёндош касалликларга дуч келамиз. Хўш, инсон тишларини соғлом сақлаш учун нима қилиши керак?
Баҳоуддин, Шоҳ Нақшбанд, Хожаи Бузург ва Балогардон номлари билан машҳур валий, Бухоронинг еттинчи пири, нақшбандия таълимотининг асосчисидир.
Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: "Расули акрам соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Аллоҳ азза ва жаллага энг ёмон кўрилган ҳалол нарса талоқдир”, дедилар" (Абу Довуд, Имом Ҳоким. Имом Ҳоким саҳиҳ деган).
Ушбу нуқта, Аллоҳ таолонинг изни билан, инсоннинг умр бўйи шол бўлишига ёки ер остига дафн этилишига сабаб бўлади.
Аллоҳ инсонларга берган энг буюк неъматлар ичида бу ақлдир. Ҳар қандай ҳолатда ҳам бирон бир ишни қилишдан олдин тафаккур қилинса, фойдадан ҳоли эмас.
