“Ҳалим” сифати “ҳилм” сўзидан олинган бўлиб, луғатда “шошмасдан оқилона иш тутиш» ва “ёмонлик қилганга ёмонлик қайтармаслик” маъноларини билдиради.
Тил - кўнгилнинг таржимони. Фикр тўғри бўлса, айтар сўзимиз фойдали бўлади. Фойдасиз сўз зиён келтиради. Давраларда, одамлар орасида шундай эзма кишилар бор, ҳеч кимга сўз бермайди, одамлар ундан хуноб бўлаётганини сезмайди.
Аллоҳга шукрки, Ўзбекистон тараққиётининг янги даврида Президентимизнинг тинимсиз саъй-ҳаракатлари ва илғор ташаббуслари билан юртимизда дин ва эътиқод эркинлиги борасида жуда катта ишлар амалга оширилди. Ушбу кенг кўламли ислоҳотлар самараси жаҳон ҳамжамияти томонидан тан олинмоқда.
Такфир арабчада “куфр” сўзи ўзагидан олинган бўлиб, луғатда “инкор қилиш”, “ёпиш”, “кофирга чиқариш”ни англатади. Истилоҳда дин ва Аллоҳни тан олмасликда, диндан чиқишда, кофирликда айблаш маъноларида ишлатилади.
Аждодларимиз барча соҳада илмнинг юксак даражаларига етганлар ва мавжуд муаммоларга ечим топишда биринчи галда илм-маърифатдан фойдаланганлар.
Ироқнинг Кўфа шаҳрида жуда ночор оила яшар эди. Кунларнинг бирида оила бошлиғи ота қаттиқ бетоб бӯлди. Бир-икки кун ӯтгач рӯзғорда егулик ҳеч нарса қолмади.
Пайғамбаримиз Муҳаммад мустафо соллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак ҳадиси шарифларида қариндошлик алоқаларини узишнинг оғир ва катта гуноҳ эканлигини таъкидлаб шундай дедилар: "Қариндошлик алоқаласини узган киши жаннатга кирмайди ". ( Имом Муслим ривояти )
Исроф – вақт, пул, мол каби Аллоҳ таоло берган неъматларни ножўя сарфлашдир. Исроф қилувчилар “мусриф” деб аталади. Аллоҳ мусрифлар-ни ёқтирмайди. Исрофнинг зидди тежамкорликдир.
