Ибн Умар розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади: «Бир киши: «Эй Аллоҳнинг Расули, мени менга манфаат берадиган бир амалга йўллаб қўйинг», - деди. У зот: «Бомдоднинг икки ракъат(суннат)ида бардавом бўл, чунки уларда фазилат бор», - дедилар».
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Мабрур ҳажнинг мукофоти жаннатдан бошқа нарса эмас”, - дедилар. “Эй Аллоҳнинг Расули! Мабрур ҳаж нима?” - дея сўрашди. “Таом едириш ва мулойим сўзлаш”, - дедилар”. (Имом Аҳмад ривояти).
Аllox taolo Isro surasida shunday deydi: "Robbing faqat Uning Oʼzigagina ibodat qilishingni va ota - onaga yaxshilik qilishni amr etdi. Аgar huzuringda ularning birlari yoki ikkovlari ham keksalikka yetsalar, bas, ularga "Uff"-dema, ularga zajr qilma va ularga karamli soʼz ayt!" (23- oyat)
Фатҳ Мусалийдан ҳикматли сўзлар келтирилади: Касалга обу таом берилмаса, ўлгани каби қалбга ҳам уч кун илм берилмаса, ўлади.
Қариндошлик ришталарини турли йўл ва усуллар билан мустаҳкамлашга ҳаракат қилиш инсоннинг ризқи ва умрига барака бериши ҳақида Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам башорат бериб, бундай деганлар: “Кимни ризқу рўзи кенг бўлиши ва умри узоқ бўлиши хурсанд этса, бас, у силаи раҳм қилсин, яъни қариндошлик ришталарини мустаҳкамласин” (Имом Бухорий ва Имом Муслим ривояти).
Аллоҳ таоло шундай марҳамат қилади:
Меҳр-оқибат, хайру саҳоват, ҳамжиҳатлик, кенгфеъллик сингари эзгу хислатлар жамият маънавий ҳаётида алоҳида ўрин тутади. Бунда, айниқса, диний бағрикенглик беқиёс аҳамиятга эгадир
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам марҳамат қилиб айтадилар: «Кишининг ўз фарзандини чиройли одоб-ахлоқ билан тарбиялаши кўп миқдорда нафл садақа беришидан яхшироқдир». (Термизий ривояти).
