Ҳар бир мусулмон турли фитна, фасод ишлардан, бузғунчилик, динда фитнага тушиш, хусусан бир жамиятда яшовчи инсонлар ўртасида тафриқа солиш, бузғунчи фикр ва ботил ғояларни тарқатиш каби ношаръий амаллардан эҳтиёт бўлиши зарур.
Дарҳақиқат бизга маълумки, ҳанафий мазҳабининг мўътабар манбаларида таҳоратни синдирадиган ўн икки ўрни борлиги ҳаммамизга маълум. Бу масалада аҳли сунна олимларининг турли қарашлари мавжуд.
Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: «Кўп рўзадорлар борки, уларнинг рўзасидан оладиган «улуш»лари фақат очлик ва ташналикдир, кўплаб кечалари қоим бўлувчилар борки, уларнинг қоимликдан оладиган «улуш»лари фақат бедорлик, холос» (Табароний ривояти).
Оли Имрон сураси 103- оятида:
Расуллуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Намозда бурнидан келган қон учун бориб таҳоратини янгилашини буюрганлар”.
Имом Бухорий ривоятида Ҳузайфа ибн Ямон розияллоҳу анҳу: “Бугунги мунофиқлар Набий алайҳиссаломнинг даврларидагидан ёмондир. Чунки улар мунофиқликни яшириб, махфий қилардилар. Булар эса ошкор қилмоқдалар”, деганлар.
“Фитна қотилликдан ҳам қаттиқроқдир”, дея огоҳлантирган Аллоҳ таолога ҳамду санолар, “Уламолар пайғамбарларнинг меросхўрларидир”, дея уламоларни шарафлаган Пайғамбаримизга салом ва салавотлар, у зотга яхшилик билан эргашган барча мусулмонларга Аллоҳнинг раҳмати ва мағфирати бўлсин!
Абдуллоҳ ибн Амрдан ривоят қилинган ҳадисда: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Мусулмон-мусулмонлар унинг тилидан ва қўлидан саломат бўлган кишидир», дедилар».
