Баъзилар: “Ҳар бир уйда биттадан Қуръон бўлиши керак”, ‒ деб ота-бобоссидан қолган Қуръонни матога яхшилаб ўраб-чирмаб, қўл етмайдиган жойга илиб қўяди. Кейин ойда-йилда бир олиб, у ер-бу ерини варақлаган бўлади.
“Аллоҳга (қурбонлик) гўштлари ҳам, қонлари ҳам етмас. Лекин, у Зотга сизлардан тақво етар. Аллоҳ сизларни ҳидоят қилгани сабабли - У зотни улуғлашларингиз учун - уларни сизларга бўйсундириб қўйди. Эзгу иш қилувчиларга хушхабар беринг!” (Ҳаж сураси, 37-оят).
Олимнинг Ислом уммати Бухорийдан қарздорлигини эслатиши Бухорий илмий меросининг Ислом оламида тутган ўрни беқиёс эканига далолат қилади. Ҳақиқатан ҳам имом Бухорий нафақат ўз ватани халқига, балки бутун Ислом оламига катта мерос қолдириб кетдилар.
Ушбу китобда хожагон-нақшбандия тариқати илдизлари, вужудга келиши ва кенг тарқалиши тарихи, таълимоти асослари ҳамда етти пир – ушбу тариқатнинг Абдухолиқ Ғиждувонийдан Баҳоуддин Нақшбандгача бўлган илк етти раҳбари ҳаёти, фаолияти ва таълимоти тўғрисида илмий асосланган маълумотлар келтирилади.
– Эй Расулуллоҳ, Аллоҳнинг изни билан фойда берадиган бирон нарсани ўргатинг! – дейди. Шунда Пайғамбар алайҳиссалом:
“Тарози ва ўлчов идишлардан уриб қоладиган кимсаларга ҳалокат бўлгай! Улар одамлардан бирон нарсани ўлчаб олишса тўла-тўкис қилиб оладилар, одамларга ўлчов идишларида ўлчаб беришса ёки тарозига тортиб беришса уларнинг ҳақларидан уриб қолишади”. (Мутоффифун сураси, 1-3-оятлар).
"Икки неъмат борки, кўпчилик одамлар унинг қадрига етмайдилар. У сиҳат- саломатлик ва хотиржамликдур".( Имом Бухорий, Термизий, Ибн Можа ривояти).
Толиби илм илм талабида юрар экан, Аллоҳ унга жаннат йўлини осон қилиб қўяди. Чунки инсон дунё ва охиратига фойдали бўлган илм олар экан, Аллоҳни танийди, Унга бўлган тақвоси, хавфи ортади, ҳалол ва харомни ажратади.
