Аллоҳ таоло айтади:
Олдини олиб, тезроқ тавба қилинмаса, кичик гуноҳлар катталашиб кетиши турган гап. Гуноҳи сағийраларнинг катталашувига бир қанча сабаблар бор.
Фолбинлик, коҳинлик, мунажжимлик Исломдан аввал ҳам маълум ва машҳур эди. Улар кишиларнинг буюмлари йўқолса, топиш учун турли усулларни қўллаб, пулларини олишарди ва шунга ўхшаш кўп ёлғонлар тўқишарди.
Айюб алайҳиссаломнинг молларига талофат етди, сабр қилдилар. Фарзандларидан жудо бўлдилар, шунда ҳам сабр қилдилар. Сўнг у киши бир дардга чалиндилар, тўшакка михланиб қолдилар янада кўпроқ сабр қилиб, Аллоҳни зикридан тўхтамадилар.
Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Лаа илаҳа иллаллоҳу» деган кимсага тегмаслик: Гуноҳи туфайли уни кофирга чиқармаймиз. Амали туфайли уни Исломдан чиқармаймиз», дедилар». Абу Довуд ривоят қилган.
“Ким ўзини-ўзи бўғиб ўлдирса, дўзахда ҳам шу хил азобга қолади ва ким ўзини тиғ билан ўлдирса, дўзах оловида ҳам худди шундай азобга қолади” (Имом Бухорий ривояти).
Пайғамбар хулқининг тақозоси шуки, маййит чиққан хонадонга қўшнилар ва унинг ёру-дўстлари аҳамият бериб, таом тайёрлаб, мусибат етган хонадонга олиб боришга чақиради.
