Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Лаа илаҳа иллаллоҳу» деган кимсага тегмаслик: Гуноҳи туфайли уни кофирга чиқармаймиз. Амали туфайли уни Исломдан чиқармаймиз», дедилар». Абу Довуд ривоят қилган.
“Ким ўзини-ўзи бўғиб ўлдирса, дўзахда ҳам шу хил азобга қолади ва ким ўзини тиғ билан ўлдирса, дўзах оловида ҳам худди шундай азобга қолади” (Имом Бухорий ривояти).
Пайғамбар хулқининг тақозоси шуки, маййит чиққан хонадонга қўшнилар ва унинг ёру-дўстлари аҳамият бериб, таом тайёрлаб, мусибат етган хонадонга олиб боришга чақиради.
Аллоҳ Таоло Қуръони Каримда бегуноҳ одамларни қонини тўкишни қоралаб, шундай марҳамат қилади: "Кимда-ким қасддан бир мўминни ўлдирса, унинг жазоси жаҳаннамда абадий қолишдир. Яна Унга Аллоҳ ғазаб қилгай, ланатлагай ва унга улкан азобни тайёрлаб қўйган". (Нисо сураси, 93-оят)
Абу Бакрдан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳ Таоло уқубатини бу дунёда тезлатиб ва охиратга ҳам олиб қўядиган гуноҳларнинг энг лойиғи – қариндошлик алоқасини узиш, иккинчиси боғий», дедилар». (Имом Бухорий, «Ал-адаб ал-Муфрад» китобидан).
Маълумки, йўл ҳаракати қоидаларига бўйсунишга ва унинг тўғрилигига мусулмонлар амал қилади ҳамда бунда динидан қатъий назар барча учун фойда бор.
“Мазҳаб” сўзи арабча сўз бўлиб “йўл”, “йўналиш” деган маъноларни билдиради. Шаръий истилоҳда эса “бирор диний масала, муаммо бўйича муайян мужтаҳид олимнинг фатво чиқариш йўлидир”.
Аъроф сурасининг 180-оятида: «Аллоҳнинг чиройли исмлари бор. У билан дуо қилинглар», деб айтилган.
