Аллоҳ таоло Пайғамбаримиз Муҳаммад алайҳиссаломга Рамазон ойда Қуръони Каримни нозил қилди. Бу биз мўмин мусулмонлар учун катта бир неъматдир.
“Аллоҳнинг раҳмати ила уларга мулойим бўлдинг. Агар қўпол, қалби қаттиқ бўлганингда, атрофингдан тарқаб кетар эдилар. Бас, уларни афв эт. Уларга истиғфор айт ва улар билан машварат қил”. (Оли Имрон сураси, 159-оят).
Ҳозирги кунларда бутун жаҳонни ларзага солган, барча инсониятни ўзининг хавфу хатари билан ваҳимага солаётган Аллоҳнинг кўзга кўринмас балоси ҳам ўзимизнинг қилмишимиз, зулм ва маъсиятларимиз сабабидандир.
Уламоларимиз банда содир этадиган гуноҳлар асосан унинг қуйидаги тўрт сифатидан келиб чиқишини таъкидлаганлар:
Рӯзадор хато қилса, масалан таҳорат қилаётганида оғиз чайишида сув томоғига кетиб қолса ёхуд қуёш ботмаган ҳолда ботди деган хаёл билан рӯзасини очиб қӯйса рузаси бузилади ва шу кун рӯзасининг қазосини тутиши керак.
Республикамизда карантин чекловлари юмшатилиши баробарида зийраклик ва эҳтиёткорлик билан, карантин қоидаларига тўлиқ амал қилишимиз зарур.
Охиратга, яъни қиёмат кунига ишониш иймоннинг яна бир шартидир. Бу ҳақиқатни тасдиқ қилмаган инсон мўмин бўла олмайди.
Инсонни гуноҳдан тийилтирувчи энг муҳим омил қўрқув, шубҳасизки Аллоҳдан қўрқишдир. Аллоҳнинг интиқомидан ва қудратидан ваҳимага келиш ва берадиган азобидан, ғазабидан сақланмоқликдир
