Вазият тақозисига кўра, ибн Ҳанбал ўз замонасидаги мусулмонларга исломий ақидаларни асл ҳолига қайтариш, фақатгина Қуръон ва Суннатга эргашиш лозимлигини тарғиб қилган. Шу сабабли у “Исломни битъатлардан қутқарувчи” деган номга ҳам сазовор бўлган
Динимизда ростгўйлик юксак инсоний фазилатлардан ҳисобланади. Ростгўйлик, аҳдга вафо ва омонатдорлик жамият ҳаётида муҳим ўрин тутади.
أُدْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ “Менга дуо қилинг, сизга ижобат қилурман. Тафсири ҳилол: (Ғофир сураси 60-оят).
«Ал-Фиқҳул акбар» асари ақоид илми борасидаги дастлабки асар ҳисобланиб, унда ақоидга доир масалалар қисқа ва лўнда қилиб келтириб ўтилган. Асар мотурудия эътиқодининг таянч асарларидан саналади. Бу мўъжаз асарга кўплаб олимлар шарҳ ёзган.
Анас разияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда шундай дейилади: “Биз бир қуённинг изига тушдик. Одамлар тута олмасдан, чарчашиб, кетиб қолишди. Мен пойлаб ўтириб, уни тутиб олиб, отам Абу Талҳанинг олдига олиб келдим.
Динимиз кўрсатмаси шуки, майит чиқган хонадонга қўшнилари ва ёру дўстлари таом тайёрлаб мусибат етган хонадонга олиб боришларига чақиради. Айни инсон вафот этган кунда ёки пайшанбалик, якшанбалик номи билан қилинаётган, дафн куни ёки маълум кун, ойни санаб, айниқса, икки ҳайит кунларида ўтказилаётган худойи маросимлари диний китобларимизнинг бирортасида йўқ.
Инсонлар ҳамиша дунёда бахт ва ўзларига ёқадиган нарсаларни қидириб яшайдилар. Аллоҳ таоло ўша бахт ва роҳатни албатта, Ўзининг мўътабар динида, яъни Исломда яширгандир.
Муқаддас динимиз кўрсатмаларида оила мустаҳкамлиги ҳақида қайғуриш фазилатли амаллардан энг савоблиси ҳисобланади. Чунки оила – инсон ҳаловат ва фароғат оладиган маскандир.
