Faqih, islomning ustuni, dinning ustuni degan unvonlar egasi Аbu Ishoq Ibrohim ibn Ismoil ibn Аhmad Saffor Buxoriy hijriy, 460 (milodiy 1065) yilda buyuk faqihlar olasida dunyoga kelib, hijriy 534 (milodiy 1139) yili Buxoroda olamdan oʼtadilar.
Зироатчиликда мева ва сабзавотларни дори ёрдамида тез ва кўзга чиройли кўринадиган суратда етиштириш ҳолатлари кўп учрайди. Бу эса, мева ва сабзавотларнинг табиий етилишига ўз таъсирини кўрсатмай қолмайди.
Фарзанд - оила қувончи, ватан ва жамият таянчи. Унинг соғлом, илмли, имонли ва иродали бўлиб улғайиши нафақат ота-она, балки давлатимизнинг эзгу мақсадларидан бири.
Дуонинг қабул бўлиш сабабларидан бири Аллоҳга юзланувчининг кучли, ҳамма нарсага қодир, ҳамма нарсадан огоҳ Зот қаршисида ўзини паст тутиб, илтижо қилишдир.
“Салаф” калимаси, аслида ҳадиси шариф эътиборига кўра, далолат жиҳатидан, исломий асрларнинг афзали, иқтидо ва эргашишга энг лойиқ бўлган даврга нисбатан ишлатилади.
Ҳозирги кунда кундалик ҳаётимиз ва ижтимоий тармоқларда ўзига жалб қилувчи мавзулардан бири “САЛАФИЙЛИК” мавзуси десак муболаға бўлмайди.
Дин қадим-қадимдан аксарият маънавий қадриятларни ўзида мужассам этиб келади. Миллий ва диний қадриятларнинг асрлар оша безавол яшаб келаётгани ҳам уларни бир-бирлари билан яқин муштарак мақсадларга эгалигидадир.
Ота боболаримиз азалдан ўғил-қизларнинг чиройли хулқли, одобли бўлишига катта ахамият беришган. Чунки динимиз ахлоқни иймон қаторида қўяди. Ҳар бир ота она фарзандига тарбия одоб берар экан, энг аввало саломлашишни ўргатсин.
